เรายกตัวอย่างวิเคราะห์ Technical มาหลายครั้งให้ดูเป็นตัวอย่าง ..ทีนี้ถึงเวลาที่เราจะมาเริ่ม ศึกษากันถึง "ที่มา" ของแนวคิดต่างๆของ Monkey Trade ว่า การรวมตัวกันอย่าง งงๆ ระหว่าง "Trader หยง (เซียน Technical) กับ นายแพ้ท (แนวหมัดเมา "เอามันทุกแนว")" ..สรุปแล้วมันเป็นอย่างไร
เรามาเริ่มจาก การดูพื้นฐานบริษัท ซึ่งโดยปกติหากคุณมาแนวทาง Pure Technical "คุณจะไม่ดูพื้นฐานเลย" ซึ่งในความเป็นจริง หากตลาดมีประสิทธิภาพสุดขีด ก็อาจเป็นไปได้ที่เราแทบจะไม่ต้องดูพื้นฐาน "แต่อย่างตลาดหุ้นไทย..เอาเป็นว่าดูสักนิดละกัน เอาแค่เป็นพิธี" (ที่ง่ายสุดก็ www.set.or.th นี่แหละ เขาสรุปงบการเงินอย่างย่อ ใส่ชามให้คุณกินถึงที่ !! )
จากในรูป เป็นงบการเงินสรุป 5 ปี ที่ทาง "เว็บของตลาด SET(www.set.or.th)" เขารวบรวมมาให้แล้ว ..เวลาดูพื้นฐาน ก็ดูว่ากิจการมันโอเคไหม ก็ดูยอดขาย ดูหนี้ ดูกำไร ดูไปเรื่อยจน เมา!!..จากนั้นก็เริ่มมาดูจุดที่สำคัญกัน!!
Dividend หรือ เงินปันผล ..ในตลาดด้อยพัฒนาอย่างบ้านเราจะหวังน้ำบ่อหน้า ผมกลับมองว่า "มันเป็นความหวังที่เลื่อนลอย" ถ้าคุณศึกษาดูดีๆ แล้วหุ้นทุกตัวที่อยู่ในตลาดหุ้นไทย แทบไม่มีตัวใดเลยที่เป็น Super stock (หรือ Global Company)..ในความหมายของ Super Stock ก็คือ กิจการที่มีโอกาสเติบโตอย่างสูง เช่น การมี Brand เป็นที่ยอมรับระดับโลก อย่างในเกาหลีก็เช่น SAMSUNG (ซึ่งบริษัทนี้ถ้าใครรู้ประวัติ จะเติบโตมาจาก Local Brand เล็กๆในเกาหลี แล้วก็พัฒนาสินค้าจนกลายเป็นที่ยอมรับ และก้าวแซง SONY ขึ้นเป็นหนึ่งในผู้นำในตลาดโลก นี่แหละครับ Super Stock ..คือพวกนี้ ใครซื้อหุ้นเขาก็รวยแน่นอน) -- "แต่ในตลาดหุ้นไทยดูแล้วท่าจะยาก!!"
ดังนั้นเอาชัวร์คือ "เลือกกิจการปันผล" เพราะถ้ากิจการไหนไม่ปัน แสดงว่า อย่างแรก ผู้บริหารมันเคี่ยว (บอกว่าเอาไปใช้ลงทุนต่อ) แต่จริงๆเอาไปใช้ส่วนตัว หรือ ผ่องถ่ายกำไรสู่บริษัทย่อย ที่ตัวเองเป็นเจ้าของเต็ม (ซึ่งโดยมาธุรกิจที่ใช้ฝอกกำไรออกไป จะไม่อยู่ในตลาดหลักทรัพย์ "เรียกการผ่องถ่ายเข้ากระเป๋ากูเอง..แย่จริงๆ"
อย่างสอง คือ กิจการมัน"ห่วย"จริง มันก็เลยปันผลไม่ได้ ..(นี่แหละครับในตลาดหลักทรัพย์บ้านเราถ้าไม่ปันผล ก็มีแค่สองเหตุผลนี้เท่านั้น)
สรุปเลยถ้าหุ้นคุณไม่ใช่หุ้น Super Stock แล้วคุณไม่ปันผล แสดงว่าหุ้นตัวนี้ห่วยแตก!! (และอย่างตลาด SET ณ เดือนสิงหาปี 2010 ผมยังไม่เห็นบริษัทไหนคือ Super Stock สักตัว )..งั้นฟันธงไปเลย ถ้าบริษัทไหนไม่จ่ายปันผลให้ถือว่า เข้าข่ายสองข้อที่กล่าวมา มันคือ"หุ้นเน่า!!" ฟันธงครับ..
(ให้ข้อสังเกตนิดนึงครับ .. เนื่องจากข้อจำกัดเช่นนี้ มันทำให้ตลาดหุ้นไทย ให้ปันผลค่อนข้างดี เมื่อเทียบกับตลาดเพื่อนบ้าน หรือ อีกนัยเราก็อาจมองว่า "เป็นตลาดที่มีหุ้นราคาถูก" ซึ่งจริงๆก็ใช่ เพราะอย่างตอนนี้(เดือนสิงหาปี 2010) ตลาดเมื่อดูพื้นฐาน และการจ่ายปันผล ผมก็มองว่า มันยังไม่แพง ..แต่ประเด็นที่น่าสนใจ คือ คุณต้องดูให้ดีว่าบริษัทในตลาด มีโอกาสเติบโตแค่ไหน เพราะจริงๆแล้วการจ่ายปันผลมากๆ ก็เป็นส่วนที่ลดการเติบโตของกิจการในอีกทางเช่นกัน ดังนั้น เราต้องมองว่าทุกๆหนึ่งบาทที่เขาจ่ายปันผล บริษัทสามารถนำไปสร้างให้ได้ผลกำไรมากกว่าจ่ายปันผลไหม ..อย่าง Microsoft ในอเมริกา คือ ทุกๆบาทที่จ่ายปันผล มันไม่คุ้ม เขาจึงไม่จ่าย ...เอ๋อ แต่เผอิญบ้านเรามันไม่มีบริษัทอย่างนั้น (ผมจึงพูดเผื่อเอาไว้ให้สังเกตจุดนี้ไว้ด้วย) ..แต่ยังไง ณ เวลานี้ใครไม่จ่าย ก็ยังเข้าข่าย สองข้อที่พูดมาอยู่ดีครับ
อย่างไรก็ตามสำหรับ พวกที่ "รักในความเสี่ยง ตามตำรา Hish Risk/High Return" คุณก็สามารถซื้อหุ้น แบบถูกสุดขีด แต่คุณมองว่า ยังไงกิจการถึงเจ๊ง ก็ยังมีสินทรัพย์พอที่จะ Cover ความสูญเสียทั้งหมดได้ "จริงๆก็ค่อนข้างจะเป็นไปได้ยาก เพราะเมืองไทย ถ้าใครเจ๊ง มันไม่สนผู้ถือหุ้น นู่น!!เจ้าของบินไปไหนต่อไหนแล้ว และจับไม่เคยได้..มันขั้นเทพจริงๆ" ...เอาเป็นว่าใครเล่นหุ้นที่ถูกมากๆ และหวัง Turn around ก็เรียกได้ว่า คุณมีคอเดียวนักปั่นในเมืองไทย "ดังนั้นก็ระวัง(คอ)คุณไว้ละกัน High Return มันก็ High Risk" ..ก็ให้รู้ไว้ว่า "อย่าฟุ้ง อย่าเพื้อ ..รู้ว่าเราเล่นอะไรอยู่"นะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น