มันก็คือการซื้อขายล่วงหน้า …ที่หลายๆคนมองว่า “ซื้อกระดาษนั่นแหละ” …แต่จริงๆแล้ว Futures เป็นเครื่องมือที่สร้างขึ้นมาเพื่อลดความเสี่ยง (ชาวนาบ้านเราพึ่ง การแห่นางแนวขอฝน และก็หวังให้รัฐบาลประกันราคาข้าว ..แต่มันไม่ใช่วิธีที่ต่างชาติเขาเล่น!!)
การเล่น Futures แท้จริงแล้วมันเป็นการประกันความเสี่ยงของ “ผลผลิต” …คือ ถ้าเรามองว่าราคาผลผลิตจะร่วง เราก็ Short เพื่อทำกำไร …ในทางกลับกันหากเรามองว่าราคาผลผลิตจะขึ้น เราก็ long
โดยปกติแล้วการเล่น Futures จะทำโดยฝรั่ง(ในต่างประเทศที่ ทำหน้าที่ดูแล และ Hedging ป้องกันความเสี่ยงของ “ผลผลิต” ที่ซื้อนั่นเอง) …การซื้อขายของ Trading Company จึงเป็นการเข้าไปซื้อผลผลิต เช่น น้ำตาล จากโรงงาน จากนั้น Trading Company ก็ทำการ “Hedging โดยใช้เครื่องมืออย่าง Future ซึ่งส่วนใหญ่ทำในต่างประเทศ”
ความน่าสนใจ มันอยู่ที่ว่า “ในเมืองไทย มีกลุ่มคน ที่มีความรู้ทางด้านการซื้อขาย Futures เป็นอย่างดี อย่าง “Yong” ที่เปิดสถานะการซื้อขายเอง(แต่ Volume เล็กๆนะ) --ใช่แล้วพวกเขาคือ Trader อิสระ ที่อาศัยเพียง เครื่องคอมพิวเตอร์ + Internet ..ทำการซื้อขายสัญญา Futures ทั่วโลก (พวกเขาซื้อขายกระดาษ ซึ่งถ้ามองให้ดี เราอาจจะบอกว่ามันเป็นความเสี่ยงอย่างสุดโต่งเลยทีเดียว ในการซื้อขายโดยที่ไม่มี Physical Back up!!)
แต่สำหรับ คุณ หยง การ Trade Commodity แบบ Pure Paper มันเป็นอะไรที่สบาย เพราะไม่ต้องมาดูแล Physical ที่ยุ่งยากเหมือนกับ Trading Company ทั้งหลาย
ผมมองในมุมของ Trading Company “จุดแข็งของผมคือ Volume นั่นคือปริมาณที่มหาศาล และกำไรแบบไร้ความเสี่ยง” ในขณะที่จุดแข็งของ คุณหยง “คือการทำกำไร จากความเสี่ยงที่ Trading Company มีโอกาส (แต่ไม่ทำ หรือทำน้อย!!)”
วันนี้โรงงานน้ำตาล พึ่ง Trader ฝรั่งในการจัดการ ความเสี่ยงของการขายน้ำตาล ….ประเด็นที่ท้าทาย Monkey Trade คือ “ทำไมต้องฝรั่งฟะ!! คนไทยไม่มีกึ๋นพอหรือ”
และนี่ก็คือ “การจุดประกายความบ้าระหว่าง ภาววิทย์ กับ หยง ร่วมกันก่อตั้งทีม Monkey Trade ขึ้นมาตอบโจทย์ ความบ้าในครั้งนี้ โดยการตั้ง Port จำลองขึ้นมาท้าทายตลาด Commodity !!”
ฮึ ฮึ….Monkey Trade จะรอดไหมเนี่ย (เอาเป็นว่า อีก 6 เดือน ติดตามดูกันครับ!!)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น